De uitdagingen waar onze arbeidsmarkt voor staat waren al enorm en de Covid-19-crisis heeft deze enkel duidelijker en zichtbaarder gemaakt. Het Vlaams regeerakkoord voor de periode 2019-2024 kondigde reeds de oprichting aan van een Platform Levenslang Leren. Inmiddels heeft de Vlaamse regering op 12 juni 2020 een belangrijke aanzet gegeven via de goedkeuring van een conceptnota ‘De lerende samenleving’. De rapporten van het economisch adviescomité en het expertenadvies relancebeleid Vlaamse arbeidsmarkt laten er ook al geen twijfel over bestaan: “Vlaanderen heeft nood aan een kwantumsprong in levenslang leren.” en “Heropleiden, heropleiden, heropleiden moet ervoor zorgen dat openstaande vacatures door mismatch met de beschikbare werkzoekenden geen gemiste kans worden en de sectoren van de toekomst kunnen accelereren met dank aan meer arbeidskrachten.” Het World Economic Forum luidde in januari 2020 al dezelfde alarmklok. “The world is facing a reskilling emergency. We need to reskill more than 1 billion people by 2030.” Een belangrijke vraag is of we daar klaar voor zijn. Zijn we voldoende gewapend om deze horde te nemen? Hoe kunnen we dit doen in een context van opeenvolgende technologische innovaties, een toenemende vraag naar nieuwe skills, wijzigende werknemersverwachtingen, meer hybride arbeidsrelaties, een groeiende nood aan flexibiliteit en meer mobiliteit op onze arbeidsmarkt? Hoe kunnen we zorgvuldig omspringen met talent, aldus langere en meer duurzame loopbanen waarborgen en ondertussen ook zorgen dat we niemand achterlaten?

Federgon formuleert in een paper concrete aanbevelingen om onze kijk op leren te actualiseren.