Op 1 april treedt de wet tot invoering van de Federal Learning Account (FLA) in werking. Dat is een registratietool waarin alle opleidingen aangeboden aan werknemers moeten worden geregistreerd. De uitwerking en wettelijke omkadering van die tool is echter ondermaats. Federgon stelt vast dat voorrang wordt gegeven aan een overhaaste lancering eerder dan aan de creatie van een bruikbaar en nuttig instrument voor ondernemingen en burgers om de cultuur van levenslang leren in ons land echt te stimuleren. Ondanks onze pogingen om dit bij te sturen, is de huidige tool allesbehalve bruikbaar voor uitzendkantoren.

Federgon is zeker voorstander van een leerrekening voor elke burger, maar vindt dat de FLA een toonbeeld is van hoe het niet moet

Federgon pleit al langere tijd voor een leerrekening voor elke burger.[1] Als beroepsfederatie van de HR-dienstverleners en private opleidingsverstrekkers zijn we de eerste om het belang van levenslang leren te erkennen en steunen wij bijgevolg elke maatregel die leidt tot een grotere leerparticipatie én -motivatie. En dit voor elke burger, ongeacht het arbeidsstatuut en of men al dan niet actief is op de arbeidsmarkt.

De uitzendsector investeert vandaag al veel middelen in de opleiding van uitzendkrachten en kandidaat-uitzendkrachten, onder andere via het opleidingsfonds van de uitzendsector Travi dat met innovatieve projecten ook sterk inzet op het opleiden van groepen met afstand tot de arbeidsmarkt. De hele arbeidsmarkt wordt hier beter van aangezien in veel gevallen uitzendkrachten doorstromen naar een vaste job. De uitzendsector zet ook al langer in op registratie van opleidingen via de “Trainyourtemps”-applicatie.[2]

Tot onze spijt moeten we echter vaststellen dat de FLA louter is opgevat als een controletool voor het opleidingsrecht van vijf dagen per jaar voor werknemers. De werknemer zelf wordt op geen enkele manier aangespoord om zijn rechten op te nemen en levenslang te leren. Voor ambtenaren en mensen die niet werken wordt om onbegrijpelijke redenen helemaal niets voorzien. In plaats van werklozen opleidingen in knelpuntberoepen te laten volgen om de vele openstaande vacatures in te vullen en de werkzaamheidsgraad echt op te krikken, wordt eerder prioriteit gegeven aan het creëren van een heel zware administratieve structuur waarvoor veel bedrijven extra personeel zullen moeten aanwerven in een arbeidsmarkt die al bijzonder krap is.

Het wantrouwen van waaruit dit initiatief vertrekt, blijkt ook uit het feit dat ondernemingen die de tool niet invullen “genamed en geshamed” zullen worden op een openbare webpagina.

In plaats van een bruikbare tool uit te werken samen met de privésector, werd ervoor gekozen om overhaast een onbruikbare tool te lanceren en dit met tal van openstaande vragen, zonder een geslaagd proefproject. Van de 170 ondernemingen die zich hebben opgegeven voor een proefproject, zijn vier (!) ondernemingen erin geslaagd om opleidingen te registreren. Dat men desondanks toch wil doorgaan met de invoering van de tool is onbegrijpelijk.

De specificiteit van de uitzendsector werd genegeerd bij de uitwerking van de FLA

Uitzendarbeid is een specifieke relatie tussen drie partijen (uitzendkantoor, gebruiker en uitzendkracht) die niet te vergelijken is met een gewone arbeidsovereenkomst bij een werkgever. Zo gaat het vaak over (opeenvolgende) opdrachten van kortere duur en vindt de opleiding in veel gevallen niet plaats bij de juridische werkgever, met name het uitzendkantoor, maar bij de gebruiker.

Op verschillende momenten in het proces van de totstandkoming van de FLA heeft Federgon getracht om dit duidelijk te maken aan de overheid, maar nooit is hier afdoende reactie op gekomen. Het resultaat is een wettelijk kader dat kaduuk is en een tool die onbruikbaar is.

Zo werd er geen wettelijk kader voorzien voor informatiedoorstroming van de gebruiker naar het uitzendkantoor. Bovendien hebben uitzendkantoren maar 30 dagen om een opleiding te registreren in plaats van drie maanden voor gewone werkgevers, wat onbegonnen werk is als men volledig afhankelijk is van de informatie van de gebruiker.

Dit zijn maar enkele van de problemen die zich stellen waarvoor zelfs nog geen begin van oplossing is voorgesteld.

Federgon pleit voor oplossingen en een werkbaar kader op korte termijn

Federgon roept de minister van Werk op om terug naar de tekentafel te gaan en op korte termijn samen naar oplossingen te zoeken voor de specifieke problemen die zich stellen voor uitzendarbeid. Federgon zal in geen geval aanvaarden dat haar leden “genamed en geshamed” worden indien deze oplossingen er niet komen.

Ann Cattelain, CEO van Federgon: “De overheid kan niet verwachten dat de uitzendsector verplichtingen nakomt die onmogelijk zijn. “A l’impossible, nul n’est tenu.” We roepen het beleid op om eindelijk naar de bezorgdheden van de uitzendsector te luisteren en op korte termijn met concrete oplossingen te komen. Een werkbare leerrekening hoeft geen onmogelijkheid te zijn. Alle initiatieven die echt bijdragen aan het versterken van een cultuur van levenslang leren zullen op onze steun kunnen rekenen.”